Vanaf 1 januari 2025 is het verplicht voor alle pedagogisch medewerkers die minimaal één dag per jaar met baby’s werken om een babyscholing te volgen. We zijn ontzettend trots op een van onze pedagogisch medewerkers die deze scholing heeft afgerond én haar ervaring heeft vastgelegd in een prachtig gedicht!
Lief groot mens,
Jij en de wereld zijn zo groot, soms best een beetje overweldigend.
Ik kan al goed horen maar nog niet zien en begrijpen.
En dat, dat kan soms best een beetje spannend zijn.
Bedankt dat je hier bent. Zoals het voor jou ook ooit begon, begint het nu voor mij.
Het is allemaal nieuw, maar fijn met jou aan mijn zij.
Ik kan heel goed voelen dat de wereld soms veel en druk is.
Maar toch heb ik behoefte aan ritme en rust.
Ik heb behoefte om écht in contact te zijn.
Om jou en jouw liefde te kunnen voelen.
En van binnen weet je dat we allebei dezelfde behoefte bedoelen.
Daarom wil ik je vragen om het soms iets rustiger aan te doen, wat meer in het nú te zijn. Zo zal je zien dat er meer ruimte ontstaat voor leuke en liefdevolle momenten.
Ik heb heel veel aan de fijne momenten samen, waarin jij er écht bent.
Zo kan ik me veilig aan je hechten en is het voor mij makkelijker om de wereld te gaan ontdekken. Ik weet dan dat ik altijd op je terug kan vallen.
Want soms,
Soms heb ik het even moeilijk en heb ik jou daar als groot mens even bij nodig. Mijn emoties, die kan ik zelf nog niet reguleren. Het is fijn als ik op die momenten, gewoon even bij jou, veilig in je armen mag zijn.
Niet alleen daarbij heb ik je nodig maar, eigenlijk bij alles. Totdat ik groot genoeg ben het zelf te doen. Dus geef me tot die tijd, zoveel mogelijk ervaringen waarin ik zelf mag ontdekken en leren. Maar begrens me vriendelijk zodat ik mezelf niet kan bezeren.
Als ik nog zo klein ben zal ik je laten weten als iets niet prettig is, ik iets anders wil of nodig heb. Maar dat kan alleen maar als jij je openstelt voor mijn signalen want, zoals je zelf ook snapt zou je het uit de kleine seintjes moeten halen.
Gedicht geschreven door: Fleur Jansen
